نكات طرّاحي يك سيستم براي استفاده از يك باطري

درخلال طراحي يك سيستم براي استفاده از يك باطري بايد ابتدا سیستم مورد نظر و نیازهای آن را کاملاً شناخت و در یکی از دسته بندی های زیر طبقه بندی کرد؛ سپس هنگام طراحی اجزاء سیستم نکات ذکر شده را باید لحاظ کرد.

الف . سيستم‌هاي باطري‌هاي اوليّه‌اي كه به طور خودكار فعّال مي‌شوند

1. روشهاي فعّال سازي (الكتريكي يا مكانيكي)

2. زمان فعّال سازي مورد نياز

3. دماي زمان شارژ

ب . سيستم‌هاي مبتني بر باطري‌هاي ثانويّه

1. عمر مفيد استفاده از باطري، مدّت و تعداد شارژ و دشارژ

2. مدت نگهداري باطري به صورت شارژ شده

3. روشهاي شارژ

4. روشهاي نگه‌داري

فرايند تست

اطلاعات عملكرد يك باطري پس از طي فرايند تست حاصل مي‌شود؛ به همين جهت بسياري از اين فرايندها بصورت استاندارد تعريف شده است . اين فرايندها تنها يك سري اطلاعات قابل مقايسه توليد مي‌كنند تا بكمك آن بتوان خصوصيات مطلوب باطري‌ها از قبيل عمر مفيد و آمپر ساعت هر كدام را بدست آورد. با اينحال بايد به اين نكته توجّه داشت كه داده‌هاي بدست آمده در شرايطي متفاوت با شرايط استخراج مشخصات محصول در محل توليد حاصل شده است و لزوماً با مشخصات ارائه شده يكسان نيست.

در طول تست يك باطري ‌سعي مي‌شود شرايط محيطي طوري فراهم شود كه فرايند دشارژ و عوامل مؤثّر در پير شدن باطري تسريع شود . براي اينكار روش‌هاي متفاوتي وجود دارد: بررسي خوردگي در دماي بالا، تست باطري‌هاي بزرگ ثابت بكمك تنظيم سوپاپ‌هاي مخصوص تعبيه شده در محفظه باطري، تست جرياني با سرعت بسيار بالا. مشكلات اصلي اين روش‌ها افزايش دماي داخلي است در حالي كه اطلاعات مرجع موجود در شرايط استاندارد حاصل شده‌اند؛ و از طرفي تست باطري‌ها در شرايط واقعي بسيار وقتگير و بعضاً غير عملي است. حتّي تست در شرايط تسريع داده شده نيز بخصوص براي با مدّت دشارژ زياد وطول عمر بالا بعضاً تا چند روز طول مي‌كشد.